De “verticale” topvoetballer Eden Hazard in een videoanimatie.
Wat aan de acties van Eden Hazard opvalt is dat hij direct verbonden is met de intentie van zijn handelen, daar uitkomen waar hij impact kan leveren, een beslissende pass af kan leveren of kan scoren. Het principe van verticaliteit. Eerst een korte videoclip en daarna de animatieclip hieronder. Hazard is op zijn best als hij op snelheid is, verticaal aangespeeld wordt en er voldoende verticale ruimte is om zijn actie in die richting door te zetten. De oriëntatie op de situatie (links en rechts van hem; in dit voorbeeld rechts van hem wat nog makkelijk gemaakt wordt door zijn rechter dominante schouder naar ons oordeel)) is relatief beperkt. Directe spelers willen hun actie tot het eind doorzetten, iets dat enerzijds een kracht en anderzijds een valkuil is. In die actie zien ze vaak onvoldoende welke andere opties de situatie biedt en lopen het gevaar vast te lopen. Aan de andere kant, lukt zo’n actie dan kan dat meteen een van de bepalende momenten in de wedstrijd zijn. Een voorkeur voor direct (verticaal) handelen duidt op indicaties voor de lettercombinaties E..P of I..J. In de animatie en analyse wordt door het door Hazard ten toon gespreide improviserende handelen de eerstgenoemde combinatie het meest waarschijnlijk geacht. Deze analyse is mede tot stand gekomen door Ryan Smart gecertificeerd ActionType practioner.